Daar wil je toch niet wonen?

‘Finsterwolde... Waarom Finsterwólde?’ De vrouw die naast Joëlle in de kerk zit, kijkt me vriendelijk glimlachend, maar niet-begrijpend aan. ‘Ach ja, het is er wel mooi...’, wuift ze haar niet al te subtiele gedachte weg. Ik moet er wel om lachen. Ze is de eerste niet... Veel mensen die Finsterwolde een beetje kennen en die er niet (meer) wonen, geven deze reactie als ze horen dat we daar neergestreken zijn.

Het doet me denken aan het moment dat we onze buurman in Harderwijk vertelden dat we naar Almere zouden verhuizen, zo'n zestien jaar geleden. ‘Almére', zei hij afkeurend. ‘Daar wil je je kinderen toch niet op laten groeien?!?’, om daarna allerlei verhalen op te diepen die zijn mening ondersteunden.

Toen we naar Almere zouden verhuizen, liet Bert me als eerste het minder mooie deel van Almere Haven zien. Ik vond het zo'n sombere wijk, met zo'n depressievige uitstraling. Nooit zou ik daar vrijwillig naartoe verhuizen! En toch hebben we daar zeven jaar – gelukkig met veel plezier – gewoond, na de ruim acht jaren in Almere Buiten.

'Het volk dat in duisternis leefde...' Hoe dat zo gekomen is? Eigenlijk heel simpel. Omdat God dat wilde. Hij bevestigde het naar mij via Mattheüs 4 (vanaf vers 12):

Toen Jezus hoorde dat Johannes gevangengenomen was, week Hij uit naar Galilea. Hij liet Nazaret achter zich en ging wonen in Kafarnaüm, aan het Meer van Galilea, in het gebied van Zebulon en Naftali. Zo ging in vervulling wat gezegd is door de profeet Jesaja: ‘Land van Zebulon en Naftali, gebied aan de weg naar zee en aan de overkant van de Jordaan, Galilea van de heidenen, luister: Het volk dat in duisternis leefde, zag een schitterend licht, en zij die woonden in de schaduw van de dood werden door het licht beschenen.’ Vanaf dat moment begon Jezus Zijn verkondiging. ‘Kom tot inkeer,’ zei Hij, ‘want het koninkrijk van de hemel is nabij!’

Na wat onderzoek ontdekte ik dat dit stukje eigenlijk vertelt wat Jezus het eerste ging doen, nadat Hij aan Zijn missie op aarde begon. Eerst was Hij gedoopt en bevestigde God de Vader dat Hij Zijn eigen en enige en innig geliefde Zoon is. Daarna werd Hij veertig dagen in de woestijn door satan beproefd. En toen Hij dan eindelijk aan Zijn ‘echte’ werk begon, startte Hij in...

‘Kapérnaüm? Dat dorpje in het gebied van Zebulon en Naftali?!?', zo moeten de mensen in Zijn tijd vriendelijk glimlachend, maar niet-begrijpend gereageerd hebben. Het was het meest duistere en donkere stukje van Israël. Niet zoals Jeruzalem, het stralende middelpunt van het rijk. Niet op de plek waar eer te behalen viel of waar pracht en praal aanwezig waren. Maar op de plek waar mensen God vaarwel hadden gezegd (‘Galilea van de heidenen’) en weinig moois te vinden was.

In Jezus' voetsporen Toen ik dit ontdekte, voelde ik me wat beschaamd. Want wie was ik, om niet in Almere Haven te willen gaan wonen? (Even off the record, voor the fellow-Havenaren: zo erg is Almere Haven niet hoor... Inmiddels weet ik dat het een van de fijnste wijken van Almere is om in te wonen 😉 )

En vanuit deze gedachte leven wij nog steeds. Als Jezus Zijn werk – ongetwijfeld op aanwijzing van Zijn Vader – in het meest duistere gebied van Israël begon, wie zijn wij dan om niet op plekken te willen wonen die voor veel mensen onlogisch zijn? Het lijkt erop dat het voor God juist belangrijk is om te zenden naar duistere en donkere plekken. Jezus trok als eerste naar het donkere deel van Israël. In Zijn voetsporen vertrokken wij van Almere Haven naar Finsterwolde (= duister woud).

God heeft de mensen in Finsterwolde lief ‘Finsterwolde... Waarom Finsterwólde?’ Eigenlijk heel eenvoudig. Omdat God ons daar hebben wil. Omdat we Jezus’ voetstappen willen volgen. Omdat God de vele gebeden van christenen uit Finsterwolde e.o. gehoord heeft en daarmee aan het werk is gegaan (niet alleen via ons, overigens). We bidden dat de mensen die in 'finsternis' (= duisterheid) leven, een schitterend licht zullen zien: Jezus!

‘Want zo lief heeft God de [mensen in Finsterwolde] gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft. Want God heeft Zijn Zoon niet in de wereld gezonden opdat Hij de wereld zou veroordelen, maar opdat de wereld door Hem behouden zou worden.’ - Johannes 3:16-17