‘Nam ik vleugels van de dageraad, woonde ik aan het einde van de zee, ook daar zou Uw hand mij leiden en Uw rechterhand mij vasthouden. Zei ik: Ja, duisternis zal mij opslokken! – dan is de nacht een licht om mij heen. Zelfs de duisternis maakt het voor U niet duister, maar de nacht licht op als de dag, de duisternis is als het licht.’ Psalm 139:9-12
Finsterwolde. Men is niet 100% zeker van de betekenis van de naam, maar men denkt wel dat het ‘duister woud’ betekent. Als ik zoiets lees, gaan bij mij de radertjes draaien. Duister en licht – dat zijn bekende thema’s in de Bijbel. Bovenstaande tekst uit Psalm 139 is er een voorbeeld van. Ook Johannes schrijft erover in zijn eerste brief, als hij stelt dat mensen de duisternis liever hebben gehad dan het licht. De duisternis is in Psalm 139 zowel geestelijk als letterlijk te nemen; in Israël kan het in no time donker zijn als de schemering inzet. In het Nieuwe Testament wordt het woord vooral in een geestelijke zin gebruikt: daar gaat het over alles wat met zonde en met de tegenstander van God te maken heeft.
Als we het over geestelijke duisternis hebben, dan is dat ook een bekend iets in onze nieuwe regio. Er schijnen verschillende sekten en/of culten actief te zijn. Dit vertelde Peter Roosendaal ons vanmorgen, na de dienst die hij met de ruim 30 Lelystadse mannen bij ons de woonkamer gehouden heeft. Zelf heeft hij jaren in Pekela gediend als predikant van de Christelijke Gereformeerde Kerk en zodoende kent hij de regio goed. Ik had hem verteld hoe fijn ik het vind dat we vandaag met elkaar zo’n bijzondere dienst in dit pand konden houden. Voor mij voelde het als een moment om niet alleen ons werk, maar ook dit pand aan de Heere God toe te wijden. Vanuit Almere weten we dat geestelijke strijd niet alleen gaat over geloofszekerheid en leven zonder zonden, maar dat het ook een strijd is tussen de allerhoogste Macht en de krachten van de duisternis, zoals Efeze 6 dat benoemt. We hebben de getuigenissen gehoord van mensen die vanuit de duisternis overgingen naar het Licht. Alleen al het noemen van de Naam van Jezus was voor hen voldoende om de duisternis te laten vluchten.
Een dergelijke ervaring hadden we ook de eerste nacht dat Joshua, Joëlle en ik hier sliepen. Joëlle had de hele dag op haar nieuwe kamer doorgebracht; ook ’s avonds in het donker. Maar toen ze naar bed gegaan was om te slapen, kwam ze een uur later doodsbang naar me toe. Ze vertelde dat ze zó bang geworden was, dat ze niet meer uit bed durfde te komen. In de kamer en buiten was het inktzwart geworden. Nu ben ik ook wel eens bang in het donker, zeker op zo’n boerderij waar alles in het begin onbekend en nieuw is. Maar zoals Joëlle nu was, kende ik haar niet. Omdat ik vermoedde dat er geestelijke aspecten mee konden spelen, heb ik met haar gebeden, de Naam van Jezus aangeroepen en Psalm 91 hardop gelezen, waarna we zijn gaan slapen. Toen we ’s nachts allebei wakker werden, vroeg ik Joëlle of ze nog bang was. ‘Nee’, antwoorde ze. ‘Maar het is nu ook niet meer zo donker daar in die hoek’.
In het eerdergenoemde gesprek dat ik met Peter voerde, vertelde hij nog over de negende plaag waar de Egyptenaren in het boek Exodus mee te maken kregen. ‘De duisternis was zó tastbaar aanwezig, dat ze die als het ware aan konden raken’, lichtte hij toe. De angst die Joëlle gevoeld had en de duisternis die haar dreigde ‘op te slokken’ (Psalm 139) leken onrealistisch, maar waren reëel. Wij zijn hier gekomen om voor het Licht te werken. De duisternis is daar niet blij mee en probeerde ons te imponeren met zijn aanwezigheid. Maar de Naam van Jezus is groter. En waar het Licht komt, moet de duisternis wijken. Zo simpel is het. Met Hem licht de nacht op als de dag en is de duisternis als het licht. Ook al was het niet fijn, het was wel goed dat Joëlle met deze geestelijke les kon oefenen.
Door deze ervaring vond ik het nog extra bemoedigend dat we in onze woonkamer een kerkdienst voor en namens onze God mochten houden. Zo’n vijfendertig mannenstemmen dreunden door de kamer: ‘Halleluja, lof, aanbidding brengen engelen U ter eer. Heerlijkheid en kracht en machten legt Uw schepping voor U neer. Halleluja, halleluja, lof zij U, der heren Heer’. We deelden met elkaar brood en wijn, zoals de mannen gewoon zijn om hun mannenweekenden mee af te sluiten. Daarbij werd niet alleen de Naam van Jezus genoemd, maar ook Zijn lichaam en bloed present gesteld. Zoals Johannes schrijft in 1 Johannes 1: ‘En dit is de boodschap die wij van Hem gehoord hebben en aan u verkondigen, dat God licht is en dat in Hem in het geheel geen duisternis is (…) als wij in het licht wandelen, zoals Hij in het licht is, hebben wij gemeenschap met elkaar, en het bloed van Jezus Christus, Zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde.’
In Finsterwolde mochten we vandaag vieren dat we, dankzij en samen met de Heere Jezus, in het licht mogen wandelen. Tijdens de dienst kwam de zon buiten op; een verademing, na de grijze winterlucht van de afgelopen dagen. We blijven bidden dat Gods licht ook geestelijk door zal breken in Finsterwolde en omgeving!