In de ruim drie maanden dat we nu in Finsterwolde wonen, hebben we veel mensen ontmoet. Een afspraak die we samen hebben gemaakt, is dat in principe iedereen die bij ons op het erf komt een bak koffie aangeboden krijgt. We hebben al veel interessante levensverhalen gehoord! Tegelijk ontmoeten we veel mensen in de verschillende kerkelijke gemeenten die we bezoeken bij onze zondagse kennismakingstocht langs kerken uit de regio. Een van de vragen die regelmatig gesteld wordt, is: ‘vanuit welke kerk werken jullie?’ Een logische vraag, met een iets minder voor de hand liggend antwoord. We kiezen er namelijk bewust voor om niet vanuit één kerk(verband) te werken. Hiervoor hebben we twee redenen.
[de tekst gaat verder onder de foto]
1. We willen graag in eenheid samenwerken aan hetzelfde doel
Uitgezonden als missionair voorgangersechtpaar, hebben we één groot verlangen: dat zoveel mogelijk mensen Jezus Christus leren kennen en Hem hun Heer en Redder laten zijn. We geloven dat we in een tijd leven waarin het ongepast is om in het missionaire werk vanuit kerkelijke kaders of hokjes te denken. De tijd dringt; als we zien hoe God werkt in de wereldgeschiedenis, kunnen we verwachten dat Jezus spoedig terugkomt. Tegelijk krimpen de toch al kleine plaatselijke gemeentes. Daarom geloven we dat we in eenheid met elkaar samen mogen werken aan hetzelfde doel: het Evangelie van Jezus Christus brengen aan degenen die nog zonder Hem leven. Daarbij staan we open voor hulpvragen uit allerlei kerken en denominaties uit Noordoost-Groningen; wanneer deze gelinkt zijn aan onze missie, willen we daar graag in ondersteunen.
2. We zien antipathie en voorzichtige openheid t.a.v. kerk en geloof
Daarnaast hoorden we over een stevige antipathie in de samenleving tegen kerken. We hoorden verhalen over onrecht vanuit kerken, ongelijkheid onder kerkbezoekers en slepende familievetes. ‘Bij die kerk moet je niet zijn’, vertelde men op het voetbalveld. ‘Want wat dáár gebeurt tussen die families…’ Of: ‘Mijn kinderen werden op catechisatie niet geaccepteerd vanwege hun achternaam.’ Of, wat langer geleden: ‘De arme kinderen moesten met Kerst achterin zitten en kregen één sinaasappel. De rijke kinderen zaten voorin en kregen een heel pakketje mee naar huis’. Veel mensen hebben dus afgedaan met kerken. Toch horen we ook verhalen over mensen die zeggen: ‘Het laat me niet koud, maar ik ben er niet mee opgegroeid’. Er is wel iets van openheid voor het geloof, maar omdat ze niet in de kerk opgroeiden, vinden ze dat het niets voor hen is – zo interpreteren we dit. Interkerkelijk samenwerken aan de uitbreiding van Gods Koninkrijk
We kiezen er dus voor om vanuit interkerkelijk oogpunt aan het werk te gaan. Graag willen we samenwerken met mensen uit allerlei kerken en gemeenten, waarbij we stimuleren dat mensen actief lid zijn en blijven in hun eigen gemeente. Mocht het missionaire werk zo groeien dat er ruimte is voor missionaire bijeenkomsten, dan zullen deze bijeenkomsten gericht zijn op mensen die nog niet geloven.
Ten slotte… het laatste dat wij zouden willen, is plaatselijke kerken leegtrekken via het werk dat we doen. Door ons werk heen willen we juist de plaatselijke gemeenten verstevigen, met als doel dat het Evangelie van Jezus Christus (nog meer) uitgeleefd en uitgedragen wordt. We bidden dat we zelf ook mensen met Hem kunnen verbinden, zodat we, in verbinding met de kerken, samen mogen werken aan de uitbreiding van Gods Koninkrijk. ‘Want van U is het Koninkrijk, de kracht en de heerlijkheid, tot in eeuwigheid. Amen!’